[ویکی شیعه] کربلایی کاظم ساروقی (۱۳۰۰-۱۳۷۸ق)، مرد بی سوادی بود که ناگهان حافظ قرآن کریم شد. او کشاورزی ساده و بی آلایش بود که ظاهراً به سبب حساسیت در پرداخت به موقع سهم فقرا (زکات) از محصولاتش، مورد عنایت قرار گرفته و به نحوی معجزه آسا حافظ کل قرآن شده بود به گونه ای که سوره های قرآن را نه تنها از ابتدا بلکه از انتهای آنها قرائت می کرد و در عین اینکه سواد خواندن و نوشتن نداشت کلمات قرآن را بی درنگ در لابلای دیگر متون تشخیص می داد.
کربلایی کاظم به وسیله علما و بزرگان بسیاری مورد آزمایش قرار گرفت و حفظ شگفت آور وی از سوی آنها تایید شد.
وی حدود سال ۱۳۰۰ قمری زاده شد و در روستای ساروق اراک زندگی می کرد. وی مانند بیشتر اهالی آن روستا بی سواد بود. شغل وی کشاورزی بود و در نهایت سادگی زندگی می کرد. از ویژگی های بارز وی ادای به موقع وجوهات شرعی بود، چنانکه زکات محصول گندمش را به فقرا می داد و حتی اگر می دانست صاحب زمینی اهل پرداخت زکات و حق فقرا نیست، مسأله پرداخت زکات را به وی یادآوری می کرد و اگر زیر بار نمی رفت به هیچ وجه برای او کار نمی کرد. حتی بنا گذاشته بود که نیمی از برداشت خود را به فقرا بدهد.
کربلایی کاظم به وسیله علما و بزرگان بسیاری مورد آزمایش قرار گرفت و حفظ شگفت آور وی از سوی آنها تایید شد.
وی حدود سال ۱۳۰۰ قمری زاده شد و در روستای ساروق اراک زندگی می کرد. وی مانند بیشتر اهالی آن روستا بی سواد بود. شغل وی کشاورزی بود و در نهایت سادگی زندگی می کرد. از ویژگی های بارز وی ادای به موقع وجوهات شرعی بود، چنانکه زکات محصول گندمش را به فقرا می داد و حتی اگر می دانست صاحب زمینی اهل پرداخت زکات و حق فقرا نیست، مسأله پرداخت زکات را به وی یادآوری می کرد و اگر زیر بار نمی رفت به هیچ وجه برای او کار نمی کرد. حتی بنا گذاشته بود که نیمی از برداشت خود را به فقرا بدهد.
wikishia: کربلایی_کاظم_ساروقی
