کربش

لغت نامه دهخدا

کربش. [ ک َ ب َ ] ( اِ ) جانوری چون مار کوتاه ولیکن دست و پای دارد سبک و زود رود و بیشتربه ویرانه ها بود به دندان هرکه را بگزد دندان در زخمگاه بگذارد. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). کربس. ( از برهان ). چلپاسه. ( ناظم الاطباء ). سوسمار. مارپلاس. ( یادداشت مؤلف ). کرباسو. کرباسه. کربسو :
شد مژه گرد چشم اوز آتش
نیش دندان کژدم و کربش.
عنصری.
رجوع به کربس ، کرباسو، چلپاسه و مارمولک شود.

فرهنگ فارسی

مارمولک

فرهنگ عمید

= کرباسه

پیشنهاد کاربران

بپرس