کربس ادوین

کِرِبْس، اِدوین (۱۹۱۸)(Krebs, Edwin)پزشک امریکایی. با ادموند فیشر، به سبب تلاش برای جداسازی و توصیف عملکرد آنزیم های مسئول فسفریله شدن برگشت پذیر پروتئین ها، که از مهم ترین سازوکارهای تنظیم زیست شناختی است، جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۹۲ را دریافت کرد. کربس و فیشر مشخصات پروتئین کینازها را تعیین کردند. این مواد گروهی از آنزیم هایند که پروتئین های غیرفعال را با افزودن یک گروه فسفات فعال می کنند. اضافه شدن گروه فسفات (فسفریله شدن) کلید شروع یا قطع برخی فعالیت های یاخته است. این فعالیت ها گسترده ای از شکستن چربی ها تا تولید انرژی شیمیایی در پاسخ به هورمون ها و سایر علایم را دربرمی گیرند. آنان دریافتند که آدنوزین تری فسفات (اِی تی پی) مولکول نوکلئوتیدی حامل انرژی است که گروه فسفات لازم برای فسفریله شدن را عرضه می کند. اِی تی پی در همۀ یاخته ها یافت می شود. کربس و فیشر با بررسی بافت ماهیچه نشان دادند که فسفریله شدن پروتئین ها همان سازوکار مسئول ایجاد تغییرات برگشت پذیر در گلیکوژن فسفریلاز است. کربس در لَنسینگ، واقع در آیووا، زاده شد و در دانشگاه ایلینوی درس خواند. بعدها به هیئت علمی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن پیوست و در دهۀ ۱۹۵۰، با فیشر تحقیق در زمینۀ واکنش های شیمیایی بنیادی تنظیم کنندۀ سوخت وساز یاخته را آغاز کرد. از ابتدای کشف پروتئین کینازها صدها نمونۀ گوناگون از این آنزیم شناسایی شده است. برآورد می شود حدود یک درصد ژن ها انواع گوناگون این آنزیم را کُد می کنند. امروزه مشخص شده است که فرآیند فسفریله شدن همۀ واکنش های مهم بدن را تنظیم می کند. این موضوع اساس درک چگونگی تنظیم رفتارهای تلفیقی یاخته براثر سازوکارهای تنظیمی درون یاخته ای و علایم خارج یاخته ای است.