کرایه کش

لغت نامه دهخدا

کرایه کش. [ ک ِ ی َ / ی ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) مکاری. ( یادداشت مؤلف ). کراکش. چارواداری که پیشه وی به کرایه دادن ستور است. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کراکش و مکاری شود.

فرهنگ فارسی

مکاری . کراکش

پیشنهاد کاربران

بپرس