کراوس پاول

دانشنامه آزاد فارسی

کِراوس، پاول (۱۹۰۴ـ۱۹۴۴)(Kraus, Paul)
خاورشناس اتریشی. در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. در ۱۹۲۲ به فلسطین سفر کرد و چند سال در مدرسۀ خاورشناسی دانشگاه عبری قدس درس خواند و زبان عربی را هم آموخت. در ۱۹۲۷ وارد دانشگاه برلین شد و در ۱۹۲۹ از دانشگاه، در رشتۀ علوم شرقی دانشنامۀ دکتری گرفت. استادیار پژوهشگاه تاریخ علوم در برلین (۱۹۲۹ـ۱۹۳۳)، استاد دانشگاه پاریس (۱۹۳۳ـ۱۹۳۶) و استاد زبان های سامی در دانشگاه قاهره (از ۱۹۳۶) بود. با لوئی ماسینیون در چاپ اخبار حلاج (پاریس، ۱۹۳۳) همکاری داشت. مرگش بر اثر خودکشی اتفاق افتاد. بیشتر پژوهش های وی بر روی رساله های جابر بن حیان است. از آثارش: نامه های قدیمی بابلی (۱۹۲۹)؛ جابر بن حیان: فرازهایی در تاریخ تفکرات علمی در اسلام به فرانسه در دو جلد (۱۹۴۲ـ۱۹۴۳)؛ مختصری از علوم (لایپزیگ، ۱۹۳۲)؛ زندگی فلسفی محمد بن زکریای رازی (رم، ۱۹۳۵؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۱۵ش)؛ چاپ الطب الروحانی رازی (قاهره، ۱۹۳۸)؛ چاپ گزیده ای از اعلام النبوة ابوحاتم رازی؛ چاپ الحیوان جاحظ؛ چاپ آواز پر جبرئیل سهروردی.

پیشنهاد کاربران

بپرس