کرانه داشتن. [ ک َ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) بر کنار بودن.بر ساحل جای داشتن. دور از میانه بودن : کرانه داشتم از بحر فتنه چون کف آب نهنگ عشق توام در میانه بازآورد.خاقانی.
