کرانه جویی

لغت نامه دهخدا

کرانه جویی. [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) عزلت. ( یادداشت مؤلف ). گوشه گیری. دوری گزینی.

فرهنگ فارسی

عزلت . گوشه گیر.

پیشنهاد کاربران

بپرس