کرانه جوی. [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) کرانه جوینده. گوشه گیر. دوری گزین : ای تن به کرانه ای برون شوزیرا که خرد کرانه جوی است.حمیدالدین بلخی.رجوع به کرانه جستن و کرانه گرفتن شود.