کرام

/kerAm/

لغت نامه دهخدا

کرام. [ ک ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کریم. بزرگواران. ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ). رجوع به ک-ریم شود. || ج ِ کریمة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کریمة شود. || در تداول فارسی زبانان ، بزرگان و مردان بزرگ وجوانمرد و بامروت و بلندهمت و اصیل و پاک نژاد و حلیم و مهربان و بلندمرتبت. ( ناظم الاطباء ) :
عطای او نه ز دشمن برید و نه از دوست
چنین بود ره آزادگان و خوی کرام.
فرخی.
نبیذ خور که به نوروز هر که می نخورد
نه از گروه کرام است و نز عداد اناس.
منوچهری.
سپیده دم که وقت کار عام است
نبیذ مشکبو رسم کرام است.
منوچهری.
بر نفس خویش به شکر خدای
سود همی گیر برسم کرام.
ناصرخسرو.
خوی کرام گیر که حری را
خوی کریم مقطع و مبدا شد.
ناصرخسرو.
وگر کریم شود آرزوت نام و لقب
کریم وارت فعل کرام باید کرد.
ناصرخسرو.
جاودان ماند کریم از مدح شاعر زنده نام
زین بود شاعرنوازی عادت و رسم کرام.
سوزنی.
هواخواه او گشته از جان و دل
صغار و کبار و کرام و لئام.
سوزنی.
مدحت از گفتار شاعر محمل صدق است و کذب
صدق در حق کرام و کذب در حق لئام.
سوزنی.
کاین آبنوس و عاج شب روز وروز و شب
چون عاج و آبنوس شکافد دل کرام.
خاقانی.
بوددر غزنین امامی از کرام
نام بودش میوه عبدالسلام.
عطار ( از مصیبت نامه ).
او چو ذوق راستی دید از کرام
بی تکبر راستی را شد غلام.
مولوی ( مثنوی ).
- حسابش با کرام الکاتبین بودن ؛ لاابالی و بی بند و بار و لاقید نسبت به اصول اخلاقی و غیره بودن. ( یادداشت مؤلف ) :
تو پنداری که حاسد رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است.
حافظ.
- کرام الکاتبین ؛ هر یک از دو فرشته چپ و راست که ثبت اعمال آدمی کند : و ان علیکم لحافظین کراماً کاتبین. ( قرآن 10/82-11 ). کشف الاسرار در تفسیراین دو آیه آرد: یعنی ملائکی که شما را نگاه میدارندو اعمالتان را در صحائف ثبت می کنند و چیزی از اعمال بنی آدم برایشان مخفی نماند. و گفته اند که منظور از «کراماً» یعنی شتاب میکنند در نوشتن حسنات و بازمی ایستند از نوشتن سیئات به امید استغفار و توبه پس مینویسند گناه و توبه را با هم. ( از کشف الاسرار ج 1 ص 406 ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

بزرگوارانکرام الکاتبین:بزرگان، نویسندگان، فرشتگانی که کارهایخوب وبدانسان راثبت میکنند
( صفت ) جمع : کریم بزرگوار ان بلند همتان : [ او چو ذوق راستی دید از کرام بی تکبر راستی را شد غلام ] . ( مثنوی )
نیک جوانمرد و با مروت . کرامه

فرهنگ معین

(کِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ کریم ، بزرگوار، بلند - همتان .

فرهنگ عمید

=کریم

دانشنامه عمومی

کرام یا کرامن ( به فرانسوی: Chramn یا Chramne که در زبان فرانکی باستان به معنای غراب است ) ( مرگ ۵۶۱ ) پسر کلوتار یکم، پادشاه فرانک ها از پنجمین همسرش شونسینا بود.
کرام چندین نوبت علیه پدرش سر به شورش برداشت تا آنکه به دنبال یکی از این شورش ها، همراه با همسر و فرزندانش به دربار شاناو، فرمانروای بریتانی گریخت. کلوتار که در تعقیب او بود وارد نبردی پیروزمندانه با نیروهای متحد کرام و شاناو شد. فرماندهٔ سپاهیان که از بریتون ها بود در این نبرد کشته شد و کرام، علی رغم آنکه می توانست از راه دریا بگریزد با به تأخیرانداختن فرار خود به دلیل نگرانی از امنیت همسر و فرزندانش دستگیر شد. کلوتار فرمان به سوزانده شدن کرام و خانواده اش در آتش داد، با وجود این کرام را پیش از سوزاندن خفه کردند و سپس جسد او را همراه با همسر و فرزندانش در آتش سوزاندند.
این اتفاق در سال ۵۶۱ روی داد و گفته می شود که کلوتار پس از آن دچار پشیمانی و عذاب وجدان شد و در همان سال مُرد.
عکس کرام
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

سلیم
کرام: واژه ای اربی و جمع کریم، برابری اش در فارسی بزرگواران ست.
اهل مروت ؛جوانمردان : در همه معانی مقابله کفات نزدیک اهل مروت معتبراست. ( کلیله و دمنه ) . پادشاه اهل فضل و مروت را بر اطلاق به کرامات مخصوص نگرداند. ( کلیله و دمنه ) .
اصحاب مروت ؛ جوانمردان : مراتب به میان اصحاب مروت. . . مشترک و متنازع است. ( کلیله و دمنه ) .
ارباب مکرمت ؛ کریمترین بزرگان. ( ناظم الاطباء ) .

بپرس