کراشوب ( kraashoub ) یا کراشو، ( kraashou ) ، روستایی از توابع شهرستان رستم ( بخش سابق رستم شهرستان ممسنی ) در استان فارس ایران و در حاشیه شمالی رودخانه فهلیان و در نقطه شمالی روستای فهلیان با یک مرز رودخانه ای و در غرب روستای جعفر آباد و شرق روستای دولت آباد و جنوب شهر مصیری می باشد.
به نقل از تعدادی از ریش سفیدان محلی، بخشی از این روستا حدود سال 1280 ه ش وجود داشته ولی سنگ بنای احداث بخش جدید این روستا به حدود سال سال 1300 ه ش به بعد توسط مرحوم ملا غضنفر عبد اللهی از خانواده های نامدار عبداللهی که فرزندان ایشان در حال حاضر ساکن کارخانه قند فعلی می باشند ایجاد گردید و به همراه دیگر خانواده هایی از روستای مصیری ( شاه حسنی ) در آن ساکن بوده اندو در این بین نیز خانواده های دیگری از طایفه جاوید، تریتاجی ، بیضائی وسادات جهت امور کشاورزی به آن روستا از آن زمان به بعد مهاجرت نموده اند. شایان ذکر است که در حال حاضر اکثر خانواده های ایجادکننده وساکنان اصلی آن روستا، دیگر در آن روستا ساکن نبوده و در آنجا زندگی نمی کنند و به مصیری و. . . برگشته اند. اما در حال حاضر همان خانواده های جاوید و تریتاجی و افرادخوش نشین که جدیدا ساکن شده اند در آن روستا ساکنند. احداث این روستا بیشتر به خاطر اینکه آن منطقه در محل تلاقی جوی های آب آبادی های باقری، مصیری ، شرف الدینی وبهمن یاری و دولت آباد ( بابامیدان ) بوده توسط مردم مصیری توسعه و ماندگار شده است. چون مردم مصیری واجداد آن ها در نزدیکترین محل به این روستا که به اسم تل بلهی ( محل زندگی تابستانی مردم فعلی مصیری ) بوده زندگی می کردند. و پس از احداث این روستا به آن روستا رفته اند. [ نیازمند منبع]
آب و هوای این روستا بسیار متبوع و در زمستان ها معتدل و در تابستان ها تا حدودی گرم می باشد این روستا در چند دهه گذشته دارای باغ های زیادی بوده که اکنون تخریب وتبدیل به زمین کشاورزی شده است در این روستا آسیاب آبی بوده که مردم مصیری و دیگر روستاهای اطراف گندم وشلتوک های خود را جهت آسیاب کردن به آن می آوردند که آثار آن همچنان مشهود است. و صاحبان آن از مردم نامدار مصیری بنام مرحوم ملا خداخواست نیکنام ( کا بمانعلی ) و مرحوم کا جون احمد نیکنام و مرحوم محمد نبی نیکنام بوده است. تن ها امکانات دولتی این روستا فقط یک مدرسه ابتدایی 5کلاسه بوده که همچنان با توجه به امکانات بسیار کم در حال آموزش است ونیز این روستا دارای یک مرکز بهیاری بود که سال ها قبل تعطیل گردید و فاقد هرگونه امکانات اجتماعی، فرهنگی واقتصادی و. . . می باشد . قبلا این روستا دارای آب شرب مناسبی نبوده ولی الان آب آن از محل آب شهر مصیری تأمین می شود. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه نقل از تعدادی از ریش سفیدان محلی، بخشی از این روستا حدود سال 1280 ه ش وجود داشته ولی سنگ بنای احداث بخش جدید این روستا به حدود سال سال 1300 ه ش به بعد توسط مرحوم ملا غضنفر عبد اللهی از خانواده های نامدار عبداللهی که فرزندان ایشان در حال حاضر ساکن کارخانه قند فعلی می باشند ایجاد گردید و به همراه دیگر خانواده هایی از روستای مصیری ( شاه حسنی ) در آن ساکن بوده اندو در این بین نیز خانواده های دیگری از طایفه جاوید، تریتاجی ، بیضائی وسادات جهت امور کشاورزی به آن روستا از آن زمان به بعد مهاجرت نموده اند. شایان ذکر است که در حال حاضر اکثر خانواده های ایجادکننده وساکنان اصلی آن روستا، دیگر در آن روستا ساکن نبوده و در آنجا زندگی نمی کنند و به مصیری و. . . برگشته اند. اما در حال حاضر همان خانواده های جاوید و تریتاجی و افرادخوش نشین که جدیدا ساکن شده اند در آن روستا ساکنند. احداث این روستا بیشتر به خاطر اینکه آن منطقه در محل تلاقی جوی های آب آبادی های باقری، مصیری ، شرف الدینی وبهمن یاری و دولت آباد ( بابامیدان ) بوده توسط مردم مصیری توسعه و ماندگار شده است. چون مردم مصیری واجداد آن ها در نزدیکترین محل به این روستا که به اسم تل بلهی ( محل زندگی تابستانی مردم فعلی مصیری ) بوده زندگی می کردند. و پس از احداث این روستا به آن روستا رفته اند. [ نیازمند منبع]
آب و هوای این روستا بسیار متبوع و در زمستان ها معتدل و در تابستان ها تا حدودی گرم می باشد این روستا در چند دهه گذشته دارای باغ های زیادی بوده که اکنون تخریب وتبدیل به زمین کشاورزی شده است در این روستا آسیاب آبی بوده که مردم مصیری و دیگر روستاهای اطراف گندم وشلتوک های خود را جهت آسیاب کردن به آن می آوردند که آثار آن همچنان مشهود است. و صاحبان آن از مردم نامدار مصیری بنام مرحوم ملا خداخواست نیکنام ( کا بمانعلی ) و مرحوم کا جون احمد نیکنام و مرحوم محمد نبی نیکنام بوده است. تن ها امکانات دولتی این روستا فقط یک مدرسه ابتدایی 5کلاسه بوده که همچنان با توجه به امکانات بسیار کم در حال آموزش است ونیز این روستا دارای یک مرکز بهیاری بود که سال ها قبل تعطیل گردید و فاقد هرگونه امکانات اجتماعی، فرهنگی واقتصادی و. . . می باشد . قبلا این روستا دارای آب شرب مناسبی نبوده ولی الان آب آن از محل آب شهر مصیری تأمین می شود. [ نیازمند منبع]
wiki: کراشوب