کراخه

لغت نامه دهخدا

کراخه. [ ک َ خ َ ] ( ع اِ ) بوریاپاره. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

یا ت کل به معنی کوزه گلی استوانه ای که سه تا پایه هم داشته در انتهای کوزه نزدیک یک سوراخ بوده برای خروج گندم که با
پارچه ای مسدود میشده و برای ذخیره گندم استفاده میشده

بپرس