کرابه

لغت نامه دهخدا

( کرابة ) کرابة. [ ک َ / ک ُ ب َ ] ( ع اِ ) خرما که از بیخ شاخ چینند بعدِ درو. ج ، اَکرِبة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). خرمایی که از بن شاخه خوشه چینند پس از آنکه خوشه را درو کرده باشند. ( ناظم الاطباء ). و گویا بر وزنی زائد جمع بسته شده چه فعاله بروزن اَفعِله جمع بسته نمی شود. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس