کرایت ها ( انگلیسی: Keraites ) یکی از پنج کنفدراسیون قبیله ای غالب مغول یا ترک خانات در منطقه آلتای - سایان در طول قرن دوازدهم بودند. آنها به کلیسای مشرق یا نسطوری گرویده بودند در اوایل قرن یازدهم و یکی از منابع احتمالی افسانه پیشگوی اروپایی یوحنای کشیش هستند.
مغولان از طوایف متعدد مرکب بوده اند که از جهت کثرت عدد خانواده و وسعت اراضی با یکدیگر اختلاف بسیار داشته اند و مهم ترین این طوایف عبارت بودند از طوایف نُه گانه تغز اوغوز ( نُه اوغز ) یاد شده است، بنابراین به نُه قبیله، اغوز، اویرات، قبیله آلات، جلایر، تاتار، قنقرات، قیات، کرائیت و مغول تقسیم می شدند. نخست این قبایل باج گزار و فرمانبردار پادشاهان چین شمالی بودند.
قبیلهٔ کرائیت از جهت قدرت و جمعیت نیرومندترین قبیلهٔ مغول بود. زمانی که نسطوری ان را می کشتند. عده ای از ایشان علاوه بر ایران و عربستان به مغولستان رفت و در آن جا ساکن شدند. شاه قبیلهٔ کرائیت در قرن ۳ به طور رسمی مسیحیت را پذیرفت و قبیلهٔ او نیز مسیحی شدند. اروپاییان از ۳۰۰ سال پیش از حملهٔ مغول ایشان را می شناختند و با آن ها دوستی داشتند. وسعت قدرت کرائیت ها به دیوار چین می رسید. این قبیله در زمان چنگیز توسط نابرادری او طغرل اداره می شد. چنگیز در شروع کار خود قبایل مسیحی مغول نظیر کرائیت و نایمان را شکست داد و بر ایشان دست یافت. بعدها نیز قدرت این قبیله محدود نشد چنانچه شمار زیادی از همسران فرمانروایان مغول از میان همین قبیله بودند. پدر چنگیزخان مغول و رئیس خاندان کرائیت عهد برادری داشتند. زن اول هلاکو از خاندان کرائیت بود.
کرائیت ها در اوایل قرن یازدهم به نسطوری، فرقه ای از مسیحیت تبدیل شدند. [ ۶] [ ۷]
قبایل دیگری که به طور کامل یا تا حد زیادی در طول قرن های ۱۰ و ۱۱ به مسیحیت گرویدند، نایمان و اونگوت بودند.
رشیدالدین فضل الله همدانی، مورخ رسمی دربار مغول در ایران، در «جامع التواریخ» خود می گوید که کرائیتی ها مسیحی بودند. ویلیام روبروک که در طول اقامت خود در دربار منگوقاآن و در قره قروم ( شهر ) در سال های ۱۲۵۴–۱۲۵۵ با بسیاری از نسطوریان مواجه شد، خاطرنشان می کند که آیین نسطوری در مغولستان توسط شمن باوری و آیین مانوی آلوده شده و از نظر عبادت بسیار سردرگم هستند و از هنجارهای معمول کلیساهای مسیحی در سایر نقاط جهان پیروی نمی کنند. او دلیل این امر را فقدان معلمان دین، جنگ قدرت در میان روحانیون و تمایل به دادن امتیازات اعتقادی برای جلب لطف خان ها می داند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمغولان از طوایف متعدد مرکب بوده اند که از جهت کثرت عدد خانواده و وسعت اراضی با یکدیگر اختلاف بسیار داشته اند و مهم ترین این طوایف عبارت بودند از طوایف نُه گانه تغز اوغوز ( نُه اوغز ) یاد شده است، بنابراین به نُه قبیله، اغوز، اویرات، قبیله آلات، جلایر، تاتار، قنقرات، قیات، کرائیت و مغول تقسیم می شدند. نخست این قبایل باج گزار و فرمانبردار پادشاهان چین شمالی بودند.
قبیلهٔ کرائیت از جهت قدرت و جمعیت نیرومندترین قبیلهٔ مغول بود. زمانی که نسطوری ان را می کشتند. عده ای از ایشان علاوه بر ایران و عربستان به مغولستان رفت و در آن جا ساکن شدند. شاه قبیلهٔ کرائیت در قرن ۳ به طور رسمی مسیحیت را پذیرفت و قبیلهٔ او نیز مسیحی شدند. اروپاییان از ۳۰۰ سال پیش از حملهٔ مغول ایشان را می شناختند و با آن ها دوستی داشتند. وسعت قدرت کرائیت ها به دیوار چین می رسید. این قبیله در زمان چنگیز توسط نابرادری او طغرل اداره می شد. چنگیز در شروع کار خود قبایل مسیحی مغول نظیر کرائیت و نایمان را شکست داد و بر ایشان دست یافت. بعدها نیز قدرت این قبیله محدود نشد چنانچه شمار زیادی از همسران فرمانروایان مغول از میان همین قبیله بودند. پدر چنگیزخان مغول و رئیس خاندان کرائیت عهد برادری داشتند. زن اول هلاکو از خاندان کرائیت بود.
کرائیت ها در اوایل قرن یازدهم به نسطوری، فرقه ای از مسیحیت تبدیل شدند. [ ۶] [ ۷]
قبایل دیگری که به طور کامل یا تا حد زیادی در طول قرن های ۱۰ و ۱۱ به مسیحیت گرویدند، نایمان و اونگوت بودند.
رشیدالدین فضل الله همدانی، مورخ رسمی دربار مغول در ایران، در «جامع التواریخ» خود می گوید که کرائیتی ها مسیحی بودند. ویلیام روبروک که در طول اقامت خود در دربار منگوقاآن و در قره قروم ( شهر ) در سال های ۱۲۵۴–۱۲۵۵ با بسیاری از نسطوریان مواجه شد، خاطرنشان می کند که آیین نسطوری در مغولستان توسط شمن باوری و آیین مانوی آلوده شده و از نظر عبادت بسیار سردرگم هستند و از هنجارهای معمول کلیساهای مسیحی در سایر نقاط جهان پیروی نمی کنند. او دلیل این امر را فقدان معلمان دین، جنگ قدرت در میان روحانیون و تمایل به دادن امتیازات اعتقادی برای جلب لطف خان ها می داند.
wiki: کرائیت ها