کر دادن

لغت نامه دهخدا

کر دادن. [ ک ُ دَ ] ( مص مرکب ) در آب کر تطهیر کردن. شستن متنجسی با آب کر. ( یادداشت مؤلف ).

در آب کر تطهیر کردن . شستن متنجسی با آب کر

تطهیر کردن دست یا بدن بعد از نجاست.
صاحب دکان رفت به دقت دستش را لب جوی آب کر داد.
"سگ ولگرد" اثر صادق هدایت