کذبذب

لغت نامه دهخدا

کذبذب. [ ک ُ ذُ ذُ / ک ُذْ ذُب ْ ذُ ] ( ع ص ) دروغگوی ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کُذُبذُبان. کاذب. کَذّاب. تِکِذّاب. کَذوب. کَذوبة. کَذبان.کَیذُبان. کُذَبة. مَکذَبان. مُکذَبانة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کاذب ، کذاب و دیگر مترادفات شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس