کذبان

لغت نامه دهخدا

کذبان. [ ک َ ] ( ع ص ) دروغگوی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مرد دروغگو. ( ناظم الاطباء ). کَذّاب. کاذب. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کاذب و کذاب شود.

کذبان. [ ک ُ ] ( ع اِ ) دروغ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). کُذبی ̍. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کذبی ̍شود.

فرهنگ فارسی

دروغ

پیشنهاد کاربران

بپرس