کدیون

لغت نامه دهخدا

کدیون. [ ک ِدْ ی َ ] ( ع اِ ) خاک ریزه و سرگین پاره و جز آن که بر آن دردی روغن زیت انداخته زره و مانند آن را جلا دهند به وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). ریزه خاک که بر آن دردی زیت اندازند و زره ها را به آن جلا دهندو گفته اند ریزه خاک بر زمین. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

خاک ریزه و سرگین پاره و جز آن گه بر آن دردی روغن زیت انداخته زره و مانند آنرا جلا دهند بوی .ریزه خاک که بر آن دردی زیت اندارند و زره ها را ب آن جلا دهند و گفته اند ریزه خاک بر زمین

پیشنهاد کاربران

بپرس