کدکد. [ ک ُ ک ُ ] ( اِ ) ورمی است صلب که اندر پلک تولد کند و بدان ماند که دملی خواهد بود یا هست و عامه آن را کُدکُد گویند و دمل نیز گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ) ( از بحرالجواهر ).
کدکد. [ ک َ ک َ ] ( اِ صوت ) کلمه ای که بز را بدان نوازند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
زانکه دیریست تا مثل زده اند
نشود بز به کدکدی فربه.ابن یمین ( از فرهنگ فارسی معین ).