کدوه
لغت نامه دهخدا
کدوه. [ ک ُ ] ( ع مص ) خراشیدن روی. ( منتهی الارب ). رجوع به کدح و کَده شود.
کدوه. [ ک ُ ] ( ع اِمص ) خراش. ( برهان ) ( آنندراج ). خراشیدگی. ( ناظم الاطباء ). || خراشیدن. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به کُدَه شود. || گرفتگی. || شکافتگی. ( ناظم الاطباء ). || گرفتن. ( برهان ) ( آنندراج ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید