کدورت کشیدن. [ ک ُ رَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) ملامت کشیدن. رنج بردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : با آنکه من ندارم کاری به کار مردم دایم کشم کدورت از رهگذار مردم.صائب ( از آنندراج ).
( مصدر ) ممت کشیدن رنج بردن : [ با آنکه من ندارم کاری بکاری مردم دایم کشم کدورت از رهگذار مردم ] . ( صائب )