یک کد باینری نشان دهنده متن، دستورالعمل های پردازندهٔ کامپیوتر یا داده های دیگری است که از سیستم دو نماده استفاده می کنند، اما غالباً سیستم باینری از اعداد ۰ و ۱ استفاده می کند. این کد باینری یک الگوی رقم های دودویی ( بیت ) را به هر حرف، دستورالعمل و غیره اختصاص می دهد. برای مثال یک رشتهٔ دودویی هشت بیتی می تواند هر یک از ۲۵۶مقدار ممکن را نشان دهد و در نتیجه می تواند نشان دهندهٔ انواع آیتم های مختلف باشد. . . . .
کدهای باینری در محاسبات و ارتباطات از راه دور برای انواع روش های رمزگذاری داده ها مانند تبدیل رشته های کاراکتر به رشته های بیتی مورد استفاده قرار گیرد. این روش ها ممکن است از عرض ثابت یا عرض متغیر رشته ها استفاده کنند. در یک عرض ثابت کد باینری، هر حرف، رقم، یا دیگر کاراکتر به وسیلهٔ یک رشته بیت هم عرض نشان داده می شوند که آن رشتهٔ بیتی به عنوان یک عدد دودویی تفسیر می شود که معمولاً در جدول های کد به صورت در مبنای هشت، ده یا شانزده نشان داده می شوند. تعداد زیادی از مجموعه کاراکترها و تعداد زیادی رمزگذاری کاراکتر برای آن ها موجود است.
یک رشتهٔ بیتی به عنوان یک عدد دودویی تفسیر می شود ومی توان آن را به یک عدد دهدهی ترجمه کرد. برای مثال حرف a اگر به وسیلهٔ رشتهٔ بیتی نشان داده شود به صورت ۰۱۱۰۰۰۰۱ ( کد استاندارد اسکی ) خواهد بود و همچنین می تواند در عنوان عدد دهدهی ۹۷ نشان داده شود.
سیستم عدد دودویی مدرن، اساس کد باینری، توسط گوتفرید لایبنیتس در سال ۱۶۷۹ اختراع شد که آن را در مقالهٔ خود با عنوان Explication de l'Arithmétique Binaire معرفی کرد. عنوان آن به فارسی برابر است با "توضیح حساب دودویی". [ ۱] .
سیستم لایبنیتس مانند سیستم عددی دودویی مدرن از ۰ و ۱ استفاده می کند. اعداد دودویی از نظر علم دین در مرکز توجه لایبنیتس بود. او معتقد بود که اعداد دودویی نمادی از عقیدهٔ مسیحیان در مورد خلقت از هیچ چیز است؛ خلقت و پوچی ( creatio ex nihilo ) . [ ۲]
لایبنیتس در تلاش بود که سیستمی پیدا کند که توضیحات شفاهی منطق را به ریاضی محض تبدیل کند. پس از اینکه ایده های او نادیده گرفته شد او به سراغ متن کلاسیک چینی به نام I Ching یا کتاب تغییرات رفت که با استفاده از یک نوع کد دودویی نوشته شده است. این کتاب ایدهٔ او را تأیید می کرد که زندگی می تواند ساده سازی شود و به یک سری گزارهٔ ساده کاهش یابد. او یک سیستم متشکل از سطرهای صفر و یک را ایجاد کرد. در طول این مدت زمان لایبنیتس نتوانست یک کاربرد برای آن سیستم پیدا کند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکدهای باینری در محاسبات و ارتباطات از راه دور برای انواع روش های رمزگذاری داده ها مانند تبدیل رشته های کاراکتر به رشته های بیتی مورد استفاده قرار گیرد. این روش ها ممکن است از عرض ثابت یا عرض متغیر رشته ها استفاده کنند. در یک عرض ثابت کد باینری، هر حرف، رقم، یا دیگر کاراکتر به وسیلهٔ یک رشته بیت هم عرض نشان داده می شوند که آن رشتهٔ بیتی به عنوان یک عدد دودویی تفسیر می شود که معمولاً در جدول های کد به صورت در مبنای هشت، ده یا شانزده نشان داده می شوند. تعداد زیادی از مجموعه کاراکترها و تعداد زیادی رمزگذاری کاراکتر برای آن ها موجود است.
یک رشتهٔ بیتی به عنوان یک عدد دودویی تفسیر می شود ومی توان آن را به یک عدد دهدهی ترجمه کرد. برای مثال حرف a اگر به وسیلهٔ رشتهٔ بیتی نشان داده شود به صورت ۰۱۱۰۰۰۰۱ ( کد استاندارد اسکی ) خواهد بود و همچنین می تواند در عنوان عدد دهدهی ۹۷ نشان داده شود.
سیستم عدد دودویی مدرن، اساس کد باینری، توسط گوتفرید لایبنیتس در سال ۱۶۷۹ اختراع شد که آن را در مقالهٔ خود با عنوان Explication de l'Arithmétique Binaire معرفی کرد. عنوان آن به فارسی برابر است با "توضیح حساب دودویی". [ ۱] .
سیستم لایبنیتس مانند سیستم عددی دودویی مدرن از ۰ و ۱ استفاده می کند. اعداد دودویی از نظر علم دین در مرکز توجه لایبنیتس بود. او معتقد بود که اعداد دودویی نمادی از عقیدهٔ مسیحیان در مورد خلقت از هیچ چیز است؛ خلقت و پوچی ( creatio ex nihilo ) . [ ۲]
لایبنیتس در تلاش بود که سیستمی پیدا کند که توضیحات شفاهی منطق را به ریاضی محض تبدیل کند. پس از اینکه ایده های او نادیده گرفته شد او به سراغ متن کلاسیک چینی به نام I Ching یا کتاب تغییرات رفت که با استفاده از یک نوع کد دودویی نوشته شده است. این کتاب ایدهٔ او را تأیید می کرد که زندگی می تواند ساده سازی شود و به یک سری گزارهٔ ساده کاهش یابد. او یک سیستم متشکل از سطرهای صفر و یک را ایجاد کرد. در طول این مدت زمان لایبنیتس نتوانست یک کاربرد برای آن سیستم پیدا کند. [ ۳]
wiki: کدهای دودویی