کدمه

لغت نامه دهخدا

( کدمة ) کدمة. [ ک َ م َ ] ( ع اِ ) مصدر مرة. ( از اقرب الموارد ). || داغ و نشان. یقال ماللبعیر کدمة؛اذالم یکن به اثرة ولا وسم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) .

کدمة. [ ک َ دَ م َ ] ( ع اِ ) جنبش. یقال سمعت کدمته. ( منتهی الارب ).جنبش و حرکت. یقال ما به کدمة؛ نیست در آن جنبشی. ( ناظم الاطباء ). حرکت. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).

کدمة. [ ک َ دِ م َ ] ( ع ص ) بز درشت و ستبر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

کدمة. [ ک ُ دُم ْ م َ ] ( ع ص ) مرد درشت و سخت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس