کد مورس ( به انگلیسی: Morse code ) روشی برای انتقال پیام و اطلاعات است که در آن از یک رشته نشانه های بلند و کوتاهِ استاندارد به نام خط و نقطه استفاده می شود و همچنین در تلگراف نیز بکار گرفته می شود.
کد مورس در میانه دهه ۱۲۱۰ هجری خورشیدی توسط ساموئل مورس ابداع شد و چندی بعد در ارتباطات تلگراف مورد استفاده قرار گرفت. در آغاز دهه ۱۲۸۰ هجری خورشیدی از آن به طور گسترده برای مخابرات رادیویی استفاده شد.
امروزه با گسترش روش های ارتباطی پیشرفته تر دیگر از کد مورس استفاده ای نمی شود، مگر در برخی مواقع ضروری یا موارد تخصصی همچون در ایستگاه های ناوبری، موسیقی و یا در پیام های رادیویی آماتور. کد مورس همچنین در ارتباطات میان زندانیانی که اجازه ی صحبت ندارند و دهانشان بسته است بسیار کاربرد دارد و همچنین با دست و دندان می توان ارتباط برقرار کرد.
FreqCo یا فرکیوکو یکی از معدود آهنگسازانی است که از کدهای مورس به صورت امواج مستقیم با استفاده از دیت و دا با زمان های ثابت و مشخص شده و ضرب در آثار خود استفاده می کند و پیام های نهفته ی خود را به گوش شنوندگانش می رساند. اما گاهی این کد بخاطر وجود امواج خود آهنگ بی معنی می شود.
این زبان سه حالت نوشتاری، شنوایی و دیداری دارد.
حالت نوشتاری این زبان از شماری نقطه ( . ) و خط تیره ( - ) ساخته می شود.
حالت شنیداری از دو صدای «دیت» و «دا» ساخته می شود که dit هم ارز با نقطه و dah هم ارز با خط تیره است که صدای طولانی تر به معنای خط تیره ( - ) و صدای کوتاه تر به معنای نقطه ( . ) می باشد مکث یک ثانیه ای نیز به معنای پایان کلمه می باشد.
در حالت دیداری هم می شود از چراغ قوه استفاده کرد، بدین صورت که برای فرستادن نقطه ها چراغ قوه بی درنگ روشن و خاموش شده و برای فرستادن خط تیره ها چراغ قوه روشن و پس از گذشت زمانی ( معمولاً سه برابر زمان نقطه ها ) خاموش می شود. [ ۱]
الفبای کد مورس در شکل زیر نشان داده شده است:
برای نمونه، «هشدار» می شود:
ه: •
ش: – – – –
د: – • •
ا: • –
ر: • – •
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکد مورس در میانه دهه ۱۲۱۰ هجری خورشیدی توسط ساموئل مورس ابداع شد و چندی بعد در ارتباطات تلگراف مورد استفاده قرار گرفت. در آغاز دهه ۱۲۸۰ هجری خورشیدی از آن به طور گسترده برای مخابرات رادیویی استفاده شد.
امروزه با گسترش روش های ارتباطی پیشرفته تر دیگر از کد مورس استفاده ای نمی شود، مگر در برخی مواقع ضروری یا موارد تخصصی همچون در ایستگاه های ناوبری، موسیقی و یا در پیام های رادیویی آماتور. کد مورس همچنین در ارتباطات میان زندانیانی که اجازه ی صحبت ندارند و دهانشان بسته است بسیار کاربرد دارد و همچنین با دست و دندان می توان ارتباط برقرار کرد.
FreqCo یا فرکیوکو یکی از معدود آهنگسازانی است که از کدهای مورس به صورت امواج مستقیم با استفاده از دیت و دا با زمان های ثابت و مشخص شده و ضرب در آثار خود استفاده می کند و پیام های نهفته ی خود را به گوش شنوندگانش می رساند. اما گاهی این کد بخاطر وجود امواج خود آهنگ بی معنی می شود.
این زبان سه حالت نوشتاری، شنوایی و دیداری دارد.
حالت نوشتاری این زبان از شماری نقطه ( . ) و خط تیره ( - ) ساخته می شود.
حالت شنیداری از دو صدای «دیت» و «دا» ساخته می شود که dit هم ارز با نقطه و dah هم ارز با خط تیره است که صدای طولانی تر به معنای خط تیره ( - ) و صدای کوتاه تر به معنای نقطه ( . ) می باشد مکث یک ثانیه ای نیز به معنای پایان کلمه می باشد.
در حالت دیداری هم می شود از چراغ قوه استفاده کرد، بدین صورت که برای فرستادن نقطه ها چراغ قوه بی درنگ روشن و خاموش شده و برای فرستادن خط تیره ها چراغ قوه روشن و پس از گذشت زمانی ( معمولاً سه برابر زمان نقطه ها ) خاموش می شود. [ ۱]
الفبای کد مورس در شکل زیر نشان داده شده است:
برای نمونه، «هشدار» می شود:
ه: •
ش: – – – –
د: – • •
ا: • –
ر: • – •
wiki: کد مورس