کجیل

لغت نامه دهخدا

کجیل. [ ک َ ] ( اِخ ) نام محله ای است قدیمی از محلات شهر تبریز. ( آنندراج ) :
تبریز مرا راحت جان خواهد بود
پیوسته مرا ورد زبان خواهد بود
تا درنکشم آب چرندآب و کجیل
سرخاب ز چشم من روان خواهد بود .
کمال الدین مسعود خجندی ( از آنندراج ).

کجیل. [ ک ِ ] ( اِ ) زالزالک وحشی. دلیک. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به دلیک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس