کجواج

لغت نامه دهخدا

کجواج. [ ک َج ْ ] ( ص مرکب ) بمعنی کج و نگون ، مرکب است از کلمه کج و لفظ واج که مبدل باز است بمعنی نگون. ( غیاث اللغات ). ظاهراً مرکّب است از کج و واج مبدل باز و برین تقدیربمعنی کج و معکوس باشد. ( آنندراج ). کج و معوج. ( ناظم الاطباء ). کج و کوله. ( یادداشت مؤلف ) :
دهد سطر کجواج او در کتاب
نشان از سیه مار پر پیچ و تاب.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
از فلک مشکل ِ امّید کسی حل نشود
چرخ چون راست کند کار به این کجواجی.
محمدسعید اشرف ( از آنندراج ).
رخ کجواج و طاق ابروشان
روی ابلیس و قبله سکسار.
حکیم زلالی ( از آنندراج ).
|| مغیر کجباز است بمعنی دغل و ناراست. ( آنندراج ). ناراست. نادرست. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کج ومعوج، خمیده، ناراست
( صفت ) کج و معوج نا راست : [ دهد سطر کجواج او در کتاب نشان از سیه مار پر پیچ و تاب ] . ( م طغرا در هجو میی جاهل )

فرهنگ معین

(کَ ) (ص مر. ) کج و معوج ، ناراست .

فرهنگ عمید

کج و معوج، خمیده، ناراست.

پیشنهاد کاربران

بپرس