کج گردن. [ ک َ گ َ دَ ] ( ص مرکب ) که گردن کج دارد. اَحدَل. حَدلاء. ( یادداشت مؤلف ). || ذلیل. توسری خور. مظلوم. مقابل گردن شق. کج گردن. [ ک َ گ َ دَ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان چنارانبخش حومه شهرستان مشهد. جلگه ای و معتدل. سکنه 150 تن. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
