کج دل. [ ک َ دِ ] ( ص مرکب ) کج ذوق. بدسلیقه. ( فرهنگ فارسی معین ) : چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست کج دلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم.حافظ.
