کج باختن

لغت نامه دهخدا

کج باختن. [ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) غلط بازی کردن. خطا باختن ( با وجود مهارت یا عدم آن ). ( فرهنگ فارسی معین ). || دغل کردن در بازی و مکر کردن و فریب دادن. ( از ناظم الاطباء ) :
راست خوانی کنند و کج بازند
دست گیرند و در چه اندازند.
نظامی.
هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول
عاقبت با همه کج باخته ای یعنی چه.
حافظ.
برده بودی و داوت آمده بود
چون تو کج باختی کسی چه کند.
( انوار سهیلی ).
|| بدمعاملگی کردن. افساد کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - غلط بازی کردن خطا باختن ( با وجود مهارت یا عدم آن ) : [ برده بودی و دوات آمده بود چون تو کج باختی کسی چکند ? ] ( انوار سهیلی ) ۲ - بد معاملگی کردن افساد کردن .

پیشنهاد کاربران

شافعی گفت که شطرنج مباح است مدام/ کج مبازید که جز راست نفرموده امام ( از ناصر خسرو )
شافعی گفت که شطرنج مباح است مدام / کج مبازید که جز راست نفرموده امام

بپرس