کُثَیر بن عبدالرحمان مُلاحی (ح ۴۰ـ۱۰۵ق)
(ملقب به کثیر عَزّی) شاعر عرب عهد امویان. از مردم حجاز و ناقص الخلقه بود. در شعر خود از عشق و هجران زنی شوهردار به نام عَزّاء سخن گفته است. گویند درپی معشوق به مصر سفر کرد و با عبدالعزیز بن مروان، والی مصر، آشنا شد؛ همین آشنایی او را با خلفایی چون عبدالملک، عمر ثانی و یزید دوم مرتبط کرد و بعدها با تمایلات شیعی کیسانی اش دل بستۀ محمد بن حنفیه شد. دیوانی از او در دست نیست، اما شخصی به نام عباس ۲هزار بیت شعرش را ضبط کرده است.
(ملقب به کثیر عَزّی) شاعر عرب عهد امویان. از مردم حجاز و ناقص الخلقه بود. در شعر خود از عشق و هجران زنی شوهردار به نام عَزّاء سخن گفته است. گویند درپی معشوق به مصر سفر کرد و با عبدالعزیز بن مروان، والی مصر، آشنا شد؛ همین آشنایی او را با خلفایی چون عبدالملک، عمر ثانی و یزید دوم مرتبط کرد و بعدها با تمایلات شیعی کیسانی اش دل بستۀ محمد بن حنفیه شد. دیوانی از او در دست نیست، اما شخصی به نام عباس ۲هزار بیت شعرش را ضبط کرده است.
wikijoo: کثیر_بن_عبدالرحمان_ملاحی