کثکثه

لغت نامه دهخدا

( کثکثة ) کثکثة. [ ک َ ک َ ث َ ] ( ع مص ) بسیار و انبوه و کوتاه و پیچان ریش گردیدن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). اکثاث. ( منتهی الارب ). رجوع به اکثاث شود.
کثکثه. [ ک َ ک َ ث َ ] ( اِخ ) آل کثکثة. رجوع به آل کثکثة در همین کتاب شود.

فرهنگ فارسی

بسیار و انبوه و کوتاه و پیچان ریش گردیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس