کثعه
لغت نامه دهخدا
کثعة. [ ک ُ ع َ ] ( ع اِ ) فرقی که بر وسط لب بالایین است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ناو در میانه لب بالایین. ( ناظم الاطباء ).
کثعة. [ ک َ ث َ ع َ ] ( ع اِ ) گل و لای. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید