کثع. [ ک َ ] ( ع مص ) سرخ گردیدن لب یا افزون شدن خون آن چندان که قریب ِ برگردیدن گردد. کثع شفة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). کُثوع. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به کُثوع شود.
