کثرت گرایی (pluralism)
(یا: پلورالیسم) به رسمیت شناختن کثرت و تنوع اندیشه ها و کردارها در درون حوزه ها یا گفتمان های اجتماعی در برابر یگانه انگاری (یا مونیسم) که فقط یک نوع اندیشه و کردار را بر حق یا جایز می داند. مفهوم کلی کثرت گرایی به سه سطح متمایز امّا مربوط به هم تقسیم می شود: روش شناختی؛ اجتماعی ـ فرهنگی؛ و سیاسی. می توان هریک از این مقوله ها را به اجرای کوچک تری تقسیم کرد. مهم ترین نمود کثرت گرایی در عالم سیاست، فرهنگ و دین است. در عرصۀ سیاست به این معناست که به جای حاکمیت بخشیدن به یک حزب یا یک دیدگاه سیاسی، احزاب متعدد با دیدگاه های گوناگون امکان ظهور و فعالیت داشته باشند و قانون از این چند صدایی بودن حمایت کند. در عرصۀ فرهنگی، اصالت قائل شدن به گرایش ها و سیاست های فرهنگی مختلف و امکان دادن به فعالیت های آن هاست. در زمینه دینی، کثرت گرایی به این معناست که نجات و رستگاری آدمی در انحصار یک دین معین نیست بلکه به جای اعتقاد به صراط مستقیم به صراط های مستقیم که هریک آدمی را به سوی رستگاری رهنمون می شوند، باور داشته باشیم. در جانبداری یا نقد نظریه پلورالیسم بحث های زیادی صورت گرفته است. البته در طی تاریخ بشر هیچ جامعه ای نبوده است که به طور مطلق کثرت گرا یا یگانه انگار باشد، در هر جامعه ای مراتبی از این دو گرایش به چشم می خورد، و معمولاً در حوزه ای کثرت گرایی را جایز و در حوزۀ دیگر ممنوع می دانند. در جوامع کوچک تر، به ویژه در جوامع ابتدایی و یا در میان قبایل مستقل و جدا افتاده گرایش یگانه انگار حکمفرما بوده است و معمولاً افراد آن به یک نوع عقیده و عمل باور داشتند و عدول از آن به خروج فرد از اجتماع منجر می شد.
(یا: پلورالیسم) به رسمیت شناختن کثرت و تنوع اندیشه ها و کردارها در درون حوزه ها یا گفتمان های اجتماعی در برابر یگانه انگاری (یا مونیسم) که فقط یک نوع اندیشه و کردار را بر حق یا جایز می داند. مفهوم کلی کثرت گرایی به سه سطح متمایز امّا مربوط به هم تقسیم می شود: روش شناختی؛ اجتماعی ـ فرهنگی؛ و سیاسی. می توان هریک از این مقوله ها را به اجرای کوچک تری تقسیم کرد. مهم ترین نمود کثرت گرایی در عالم سیاست، فرهنگ و دین است. در عرصۀ سیاست به این معناست که به جای حاکمیت بخشیدن به یک حزب یا یک دیدگاه سیاسی، احزاب متعدد با دیدگاه های گوناگون امکان ظهور و فعالیت داشته باشند و قانون از این چند صدایی بودن حمایت کند. در عرصۀ فرهنگی، اصالت قائل شدن به گرایش ها و سیاست های فرهنگی مختلف و امکان دادن به فعالیت های آن هاست. در زمینه دینی، کثرت گرایی به این معناست که نجات و رستگاری آدمی در انحصار یک دین معین نیست بلکه به جای اعتقاد به صراط مستقیم به صراط های مستقیم که هریک آدمی را به سوی رستگاری رهنمون می شوند، باور داشته باشیم. در جانبداری یا نقد نظریه پلورالیسم بحث های زیادی صورت گرفته است. البته در طی تاریخ بشر هیچ جامعه ای نبوده است که به طور مطلق کثرت گرا یا یگانه انگار باشد، در هر جامعه ای مراتبی از این دو گرایش به چشم می خورد، و معمولاً در حوزه ای کثرت گرایی را جایز و در حوزۀ دیگر ممنوع می دانند. در جوامع کوچک تر، به ویژه در جوامع ابتدایی و یا در میان قبایل مستقل و جدا افتاده گرایش یگانه انگار حکمفرما بوده است و معمولاً افراد آن به یک نوع عقیده و عمل باور داشتند و عدول از آن به خروج فرد از اجتماع منجر می شد.
wikijoo: کثرت_گرایی