کتگوری

به زبان خیلی ساده و روز مره واژه کاتگوری ( معادل آن در زبان عربی و در فلسفه و منطق حکیمان مسلمان خودمان به شکل قاطیغوریاس ) از دیدگاه خردمندان گمنام ایرانی ماقبل اوستای نوشتاری به معنای زیر بوده : کات یا صندوق گوری یا قبری یعنی صندوق به خاک سپرده شده و آنهم نه خاک هستی و وجود بطور کلی و عام بلکه در خاک هستی یا وجود افراد انسانی بطور جزئی، خاص، ویژه و منحصر بفرد. از دیدگاه فردی خود من، معنای ریشه ای و اصلی این واژه فارسی فراباستانی این حقیقت بوده که خدای حقیقی و واقعی ( یعنی خدا از دیدگاه حکمت اصیل اشراقی آن اعصار دور دست و دیدگاه امروز علمی و نه دینی و فلسفی و عرفانی ) در آفرینش اولیه ملکوتی یا آسمانی محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی و موازی و بیشمار در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین، کلیه افراد انسانی را بطور مطلق همزمان و همسن و در یک سن معتدل ملکوتی آفریده و در این زمینه یک نکته مهم تر از کلیه نکات اینکه هر فرد انسانی را به شکل خانواده ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی ( پنج زوج مشتمل بر ده نیمزوج آسمانی ) در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی و دانائی و هنرمندی آفریده و به هرکدام عشق و زندگی جاودانه اهداء نموده است. آن ده انسان آسمانی در طول سفر دایره وار مقطعی، دنیوی ، نزولی و صعودی محتوای هرکدام از جهان ها بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی از دیدگاه علمی و نه دینی ) سلسله وار در طول هم و پشت سر همدیگر در ده عالم یا دنیا زیر سقف ده آسمان و روی ده کره زمین بر اساس بینش و باور بعضی حکیمان و عارفان دینی به عقول عشره یا خرد های دهگانه به ظهور و پیدایش نمی رسند بلکه در هفت عالم یا دنیا زیر سقف هفت آسمان و روی هفت کره زمین و آنهم هرکدام در طول این سفر دایره وار نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه بلکه هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول. این متن کوتاه را میتوان تفسیر فشرده علمی معنای پیام آسمانی هفت سین ( در کنار واژه دهّر یکی از دو کانون حکمت اصیل اشراقی ) خود ما ایرانیان و آسمان و زمین های هفتگانه ابراهیمی و قرآنی دانست. در همین زمینه از دیدگاه فردی من، دو داستان مبدئی و بنیادی ادیان ابراهیمی ( یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام ) یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا دو افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشند و لذا محتوای آن دو داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ابلاغ نگردیده است. ضمن بینش و باور و تصویر دینی به شکل
... [مشاهده متن کامل]

دسته بندیی