کتگار

لغت نامه دهخدا

کتگار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) کتگر. درودگر. ( فرهنگ جهانگیری )( ناظم الاطباء ). نجار. ( ناظم الاطباء ). کتکار. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کتگر و کتکار و درودگر شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کسی که کت سازد . ۲ - درود گر نجار .

پیشنهاد کاربران

بپرس