کتور. [ک َت ْ وَ ] ( اِخ ) نام جایی در توران و هندوستان چنانچه از تیمور نامه بظهور می پیوندد. ( آنندراج ). بنا به روایت حبیب السیر، جایی بوده است نزدیک اندراب و جبال سیاه پوشان و مردم آنجا کافر بوده اند. ( رجوع به حبیب السیر چ کتابخانه خیام ج 3 ص 469 شود ) :
هندوی زلف تو ای شوخ چه گویم که چه کرد
آنچه او کرد بمن کافر کتور نکند.ابونصر نصیرای بدخشانی ( از آنندراج ).