کته گوش

لغت نامه دهخدا

کته گوش. [ ک َ ت َ / ت ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد. کوهستانی و معتدل. سکنه آن 293 تن. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات و بنشن. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

پیشنهاد کاربران

کته به معنای بزرگ می باشدوگوش هم به معنای گوشه وزاویه هست . شکل روستا همانند یک مثلث می باشدکه زاویه راس ان در پایین روستا بعد از چنار قرار داردوزمینهای این روستا داخل یک مثلث که از این نقطه شروع میشود قرار دارد

بپرس