کته

/kate/

معنی انگلیسی:
boiled rice, meal-tub, coal-bin

لغت نامه دهخدا

( کتة ) کتة. [ ک َت ْ ت َ ] ( ع اِ ) سبزه زمین از تره و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

کتة. [ ک ُت ْ ت َ ] ( ع اِ ) شتران هیچکاره. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). چارپایان بلایه. ( از اقرب الموارد ). بدترین از بزان. ( منتهی الارب ). علم برای ماده بز بد. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) .
کته. [ ک َ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) پلوئی که آبکش نکنند. برنج پخته نرم که آب آن را با آبکش نگرفته باشند. خشکه پلاو. ( یادداشت مؤلف ). برنجی که بدون روغن پزند. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کته رشتی ؛ برنجی است که در آب بپزند، قدری که از معمول نرمتر شد آب می کشند و دم می کنند. پس از دم کشیدن پارچه نازکی روی آن می اندازند و با کف دست یا گوشت کوب فشار می دهند تا برنجها خوب بهم بچسبد. پس از سرد شدن آن را وارونه در ظرفی برمی گردانند و بشکل لوزی یا مربع می برند. ( از فرهنگ فارسی معین ).

کته. [ ک َ ت َ / ت ِ ] ( اِ )قسمتی از پستو یا زیرزمین یا مطبخ یا صندوقخانه و جز آن که در پیش آن دیوارچه ای کشند و در آن زغال و هیمه و پهن و امثال آن ریزند. ( یادداشت مؤلف ). جای زغال. جازغالی. تودری مانندی که نیمی از قسمت پائین آن را دیوار کشند و در آن هیمه و زغال و غیره ریزند. || صندوقخانه. پستو. ( فرهنگ فارسی معین ). || جای آرد در نانوایی. ( یادداشت مؤلف ).
- پای کته خمیر کردن ؛ پیوسته در خانه نزد زن خود بودن. از بیکاری بسیار در خانه و پیش اهل ماندن. ( یادداشت مؤلف ).

کته. [ ] ( هندی ، اِ ) کتی. اسم هندی کلب است. ( تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به کتی شود.

کته. [ ک َ ت َ / ت ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان پشت کوه باشت و بابوئی بخش گچساران شهرستان بهبهان. کوهستانی و معتدل. سکنه 260 تن. آب آن از قنات و رودخانه. محصول آنجا غلات ، کنجد، حبوبات ، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی عبا و گلیم بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

کته. [ ک َت ْ ت َ ] ( اِخ ) قریه ای است دو فرسنگی بیشتر میانه جنوب و مشرق شهر خفر. ( فارسنامه ناصری ).

کته. [ ک َ ت ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بخش خفر شهرستان جهرم. جلگه ای و گرمسیر. سکنه 310 تن. آب از قنات و رودخانه قره آغاج.محصول آنجا غلات ، برنج ، خرما و بادام. شغل اهالی زراعت و باغداری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

برنج پخته بی روغن، دمپخت، دمپختک
( اسم ) صندوقخانه پستو .
دهی است از دهستان خفرک بخش زرقان شهرستان شیراز

فرهنگ معین

(کَ تِ ) (اِ. ) ۱ - دمپخت ، برنج دمی . ۲ - صندوقخانه ، پستو.

فرهنگ عمید

برنج پختۀ بی روغن که آب آن را با آبکش نگرفته باشند، دم پخت، دم پختک.

گویش مازنی

/kete/ توله – توله ی سگ و گربه و برخی حیوانات & خالص - به هم پیوسته & پلوی دم پختک

واژه نامه بختیاریکا

( کُتَه * ) سرفه

دانشنامه آزاد فارسی

کَته
در آشپزی ایرانی، برنجی که با یک بند انگشت آب بر روی آن و کمی نمک و روغن به جوش آورند و با همان آب بجوشد و آب کش نشود تا آب آن تمام شود و پخت آن با آب و لعاب برنج کامل گردد. آن را با خورش می خورند. پلویی که از این راه تهیه می شود به علت آب کش نشدن تمامی ویتامین ها و خواص برنج را در خود حفظ می کند. کته قوتِ غالب گیلانیان است، اما در دیگر شهرها نیز، با اندک تفاوت هایی در پخت، فراهم می آید. مردمِ گیلان آن را بسیار شُل برمی دارند.

پیشنهاد کاربران

صفحه ۳۵۰
عکس منبع. فرهنگ واژه های اوستا لینک کتاب فرهنگ واژه های اوستا پایین قرار می دهم
واژه ی کته از ریشه ی واژه ی کت وه فارسی هست.
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
...
[مشاهده متن کامل]

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

کتهکتهکتهکته
منابع• https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515
صفحه ۳۵۰ کتاب فرهنگ واژه های اوستا
لینک کتاب رو پایین قرار می دهم.
لینک کتاب فرهنگ واژه های اوستا پایین قرار می دهم.
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
...
[مشاهده متن کامل]

• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

کتهکتهکتهکته
منابع• https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515
کته واژه ای تورکی است که به چم برنج دم پختک است واژه نامه شاهمرسی
کُـتـه
در گویش محلی راوری
به اُجاقهای قدیمی که با سوختن هیزم یا چوب استفاده میکرند ، کُته میگویند ( به اُجاقهای صحرایی هم گفته میشه )
کَته یعنی مخزن نگهداری چیزی مانند زغال Bunker
دمپخت
کته مترادف سنب به معنی خانه زیرزمینی است وهاشم رضی درکتاب فرهنگ ایرانی پیش اززرتشت درترجمه وندیدادص 65گته را =اتاق معنی کرده ودرجامع مفید نیزدرگزارش استانبول ازخانه هایی یادشده که درزمین کنده وسایابانی بربالای آن برپاکرده اند وآن را کته با فتحه ک وت می خوانند
پستو
در گویش های محلی در افغانستان �کته�یعنی بزرگ. متضاد آن �ریزه�یعنی کوچک. طور مثال بچه کته شده باید مکتب برود. یا بر عکس بچه هنوز ریزه است مکتب نمیرود. مکتب یعنی مدرسه.
کَتَه به میرشکاری افتاده ، افتادن ، وامانده
وقتی که جلو طاقچه یا درگاه را دیوار بکشند و بعنوان مخزن گندم یا آرد استفاده کنند به آن کته می گفتند مانند تاپو
کِتِه ( kete ) در مازندرانی به چم توله میباشد. سگ کته: توله سگ
کَته ( kate ) در پارسی به چم برنج دمپخت میباشد.
گویش مازنی توله
سلام. خدا قوت
من محسن شفاهی در تاریخ ١٣:٥٣ - ١٣٩٨/٠٧/٢٦ اعراب کلمه " کته " رو اشتباه تایپ کردم. ممنون میشم اگر اصلاح فرمایید.
کَتِه
[ گویش کوهمره ای] /kate / پاکنی درختان در فصل بهار با کلنگ یا تیشه.
...
[مشاهده متن کامل]

خصوصا قسمتی از زیر درختان و نزدیک تنه درخت که شخم زدن آن ها با قاطر، تراکتور، تیلر، گاو و . . . غیر ممکن است یا گاوآهن به ریشه و تنه درختان آسیب وارد می کند. ( انجیرستان های روستای سمغان )
اصلاح: کَتِه ( نادرست )
کَتَه ( درست ) kata [ کَ تَ ]

کَتِه
[ گویش کوهمره ای] /kate / پاکنی درختان در فصل بهار با کلنگ یا تیشه.
خصوصا قسمتی از زیر درختان و نزدیک تنه درخت که شخم زدن آن ها با قاطر، تراکتور، تیلر، گاو و . . . غیر ممکن است یا گاوآهن به ریشه و تنه درختان آسیب وارد می کند. ( انجیرستان های روستای سمغان )
کته . [ ک َ ت ِ ] کته در گویش سیستانی سخره ادا کردن جسم و یا عضو بزرگ بکار می رود و به صورت مرکب می باشد . مانند کته کله ، کته گوش ، کته شمشیر و غیره
[ کِ ، تِ ]؛ کِتِه در زبان تاپوری ( طبری ) به معنای بچه گربه، بچه سگ، بچه موش و امثال این حیوانات می باشد.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٧)

بپرس