کتنبر

لغت نامه دهخدا

کتنبر. [ ک َ تَم ْ ب َ ] ( ص ) کتنبل. مردم کاهل و لندی و شکم پرست و پرخور باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). کاهلی بود بسیارخوار. ( اوبهی ). تنبل. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(کَ تَ بَ ) (ص . ) پرخور، تنبل .

فرهنگ عمید

۱. پر خور.
۲. تنبل.

پیشنهاد کاربران

بپرس