کتم

[ویکی الکتاب] معنی کَتَمَ: پنهان کرد - کتمان کرد
تکرار در قرآن: ۲۱(بار)
کتم و کتمان به معنی پنهان کردن است «کَتَمَ الشَیْ‏ءَ کَتْماً وَ کِتْماناً اَخْفاهُ». . مردی از آل فرعون که ایمان خویش را مخفی می‏داشت، گفت... * . آیه شریفه راجع به کتمان علم و بی خبر گذاشتن مردم شدیداً تهدید می‏کند به قول ابن عباس و بعضی دیگر آن درباره علماء یهود و نصاری است که رسالت رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» را که در تورات و انجیل بود کتمان کردند طبرسی بعد از نقل این، فرموده به قولی آیه شامل هر کسی است که ما انزل اللَّه را کتمان دارد و این قول اقوی و اختیار بلخی است. نگارنده نیز اطلاق و عموم را اختیار می‏کنم زیرا کتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسیله مسلمان باشد یا غیر مسلمان آنانکه وصایت رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» را کتمان کرده و خلافت را از مسیر اسلامی منحرف کردند مگر ضررش کم بود. در کافی باب البدع از رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فی اُمَّتی فَلْیُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ یَفْعَلْ فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ یَعْلَمُهُ فَکَتَمَهُ اُلْجَمَ یَوْمَ الْقَیمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسیر عیاشی روایاتی نقل شده که امام باید امام بعدی را معرفی کند و مراد از هدایت در آیه علی «علیه السلام» است و نظیر آن اینها همه از باب بیان مصداق اند.

کتم ( به عربی: کتم ) یک شهر در سودان است که در دارفور شمالی واقع شده است. [ ۱] کتم ۴۵٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.