کتفگاه. [ ک َ ت ِ ] ( اِ مرکب ) آن موضع از بدن آدمی که در آن دوش می باشد. ( آنندراج ). شانه گاه. ( از منتهی الارب ). آن موضع از بدن آدمی که در آن شانه جای دارد. ( فرهنگ فارسی معین ). || کتف. دوش. ( فرهنگ فارسی معین ) : زدش بر کتفگاه و بردش ز جای چنان کان ستمگر درآمد ز پای.
نظامی.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - آن موضع از بدن آدمی که در آن شانه جای دارد . ۲ - کتف دوش : [ زدش بر کتف گاه و بردش ز جای چنان کان ستمگر در آمد ز پای ] . ( نظامی )
