کتان پارچه

کَتان، پارچه (linen)
الیاف به هم تابیده و بافته شده از ساقۀ گیاه کتان۱. مصریان قدیم از این پارچه استفاده می کردند. این پارچه را رومی ها به شمال اروپا بردند و از آن جا به سراسر جهان گسترش دادند. پناهندگان مذهبی از سرزمین های سفلا صنعت کتان را در انگلستان پایه گذاری کردند، امّا در قرن ۱۸ در این کشور و نیز کشورهای دیگر، صنعت کتان در رقابت با ورود پنبه از رونق افتاد. برای به دست آوردن الیاف بلندتری از کتان، به جای آن که آن را با دست یا ماشین ببرند، مانند میوه ای رسیده آن را می چینند. کتان را پس از آن که در مراحل مقدماتی خشک کردند، در آب قرار می دهند تا الیاف آن از چوب ساقه آسان تر جدا شود. سپس آن را با ابزاری شانه مانند حلاجی و دسته بندی می کنند و به صورت رشته های پیوسته در می آورند و می ریسند. مراحل سفیدکردن، بافتن، و مراحل پایانی آن، برحسب این که محصول نهایی چه باشد، متفاوت است. محصول نهایی ممکن است پارچۀ بادبانی، کرباس، گونی، مکمل، یا پارچۀ کتانی باشد. به سبب بلندبودن تارها، الیاف کتان نسبت به الیاف پنبه بسیار مقاوم تر است و از لحاظ ظرافت نیز در اولویت قرار دارد؛ بنابراین برای پارچه های توری مناسب ترند. ترکیب کتان با الیاف مصنوعی بسیار مناسب است و محصولات خوبی تولید می کند.
Flax