کتابدان

لغت نامه دهخدا

کتابدان. [ ک ِ ] ( اِ مرکب ) جای کتاب. جاکتابی. قمطر. قمطرة. ( منتهی الارب ). محفظه کتاب. تپنگوی کتاب. قفسه کتاب. ( ناظم الاطباء ). || ( نف مرکب ) داننده کتاب. آشنا به کتاب. || مقابل کتاب خوان. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس