کتابخانه کنگره ( به انگلیسی: Library of Congress ) ( مخفف: LC ) ، کتابخانه تحقیقاتی است که به طور رسمی به کنگره ایالات متحده خدمات ارائه کرده و کتابخانه ملی دفاکتوی ایالات متحده است. این کتابخانه، قدیمی ترین مؤسسه فرهنگی فدرال در این کشور است. کتابخانه کنگره در سه ساختمان کپیتال هیل در واشینگتن دی. سی. مستقر بوده و همچنین از یک مرکز حفاظت در کالپپرِ ویرجینیا نگهداری می کند. [ ۳] کتابداران کنگره بر عملکردهای کتابخانه نظارت داشته و ساختمان هایش توسط «معمار کپیتال» نگهداری می شود. کتابخانه کنگره یکی از بزرگ ترین کتابخانه های جهان است. [ ۴] [ ۵] «مجموعه هایش جهانیست و موضوعات، قالب یا مرزهای ملی آن محدودیت نداشته و شامل مواد تحقیقاتی از تمامی بخش های جهان با بیش از ۴۷۰ زبان است». [ ۳]
کنگره در ۱۸۰۰ میلادی، پس از یازده سال برگزاری جلسات در پایتخت های ملی موقت در شهر نیویورک و فیلادلفیا به واشینگتن دی. سی. منتقل شد. اعضای کنگره ایالات متحده در هر دو شهر به مجموعه های قابل ملاحظهٔ کتابخانه جامعه نیویورک و شرکت کتابخانه فیلادلفیا دسترسی داشتند. [ ۶] در کاخ کنگره آمریکا برای اکثر قرن نوزدهم میلادی تا اوایل دهه ۱۸۹۰، کتابخانه کنگره ای کوچکی مستقر شده بود.
اکثر مجموعه اصلی کتابخانه توسط بریتانیایی ها طی جنگ ۱۸۱۲ میلادی سوزانده شد، به طوری که کتابخانه تلاش هایی را در جهت بازیابی این مجموعه در در ۱۸۱۵ میلادی، آغاز نمود. کتابخانه کل مجموعه شخصی توماس جفرسون که حاوی ۶٬۴۸۷ کتاب بود را خریداری کرد و این مجموعه به آهستگی طی سالیان بعد توسعه یافت، گرچه که اتاقک های کپیتال در ۱۸۵۱ میلادی، دچار آتش سوزی دیگری شدند. این آتش سوزی مقادیر بزرگی از مجموعه را نابود کرد که شامل بسیاری از کتب جفرسون می شدند. پس از جنگ داخلی آمریکا، اهمیت کتابخانه کنگره با رشدش افزایش یافته و کمپینی جهت خرید و جایگزینی کپی هایی از مجلدات سوخته شده ایجاد شد. کتابخانه حق انتقال و ذخیره سازی دو نسخه از تمامی آثار دارای حق تألیف همچون کتاب ها، نقشه ها، تصویرها و نمودارهای چاپی در ایالات متحده را کسب نمود. این مسئله موجب ایجاد مجموعه هایش شد. توسعهٔ کتابخانه بین سال های ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۴ میلادی، با ساخت ساختمان بزرگ مجزایی برای خود در خیابان منتهی به کپیتال به اوج خود رسید. دو ساختمان دیگر، یکی در دهه ۱۹۳۰ و دیگری در دهه ۱۹۷۰، در نزدیکی کتابخانه ساخته شدند تا مجموعه ها را نگه داشته و به ارائه خدمات بپردازند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنگره در ۱۸۰۰ میلادی، پس از یازده سال برگزاری جلسات در پایتخت های ملی موقت در شهر نیویورک و فیلادلفیا به واشینگتن دی. سی. منتقل شد. اعضای کنگره ایالات متحده در هر دو شهر به مجموعه های قابل ملاحظهٔ کتابخانه جامعه نیویورک و شرکت کتابخانه فیلادلفیا دسترسی داشتند. [ ۶] در کاخ کنگره آمریکا برای اکثر قرن نوزدهم میلادی تا اوایل دهه ۱۸۹۰، کتابخانه کنگره ای کوچکی مستقر شده بود.
اکثر مجموعه اصلی کتابخانه توسط بریتانیایی ها طی جنگ ۱۸۱۲ میلادی سوزانده شد، به طوری که کتابخانه تلاش هایی را در جهت بازیابی این مجموعه در در ۱۸۱۵ میلادی، آغاز نمود. کتابخانه کل مجموعه شخصی توماس جفرسون که حاوی ۶٬۴۸۷ کتاب بود را خریداری کرد و این مجموعه به آهستگی طی سالیان بعد توسعه یافت، گرچه که اتاقک های کپیتال در ۱۸۵۱ میلادی، دچار آتش سوزی دیگری شدند. این آتش سوزی مقادیر بزرگی از مجموعه را نابود کرد که شامل بسیاری از کتب جفرسون می شدند. پس از جنگ داخلی آمریکا، اهمیت کتابخانه کنگره با رشدش افزایش یافته و کمپینی جهت خرید و جایگزینی کپی هایی از مجلدات سوخته شده ایجاد شد. کتابخانه حق انتقال و ذخیره سازی دو نسخه از تمامی آثار دارای حق تألیف همچون کتاب ها، نقشه ها، تصویرها و نمودارهای چاپی در ایالات متحده را کسب نمود. این مسئله موجب ایجاد مجموعه هایش شد. توسعهٔ کتابخانه بین سال های ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۴ میلادی، با ساخت ساختمان بزرگ مجزایی برای خود در خیابان منتهی به کپیتال به اوج خود رسید. دو ساختمان دیگر، یکی در دهه ۱۹۳۰ و دیگری در دهه ۱۹۷۰، در نزدیکی کتابخانه ساخته شدند تا مجموعه ها را نگه داشته و به ارائه خدمات بپردازند.
wiki: کتابخانه کنگره