کتابخانه ملی جزایر فارو ( فارویی: Føroya Landsbókasavn ) یک کتابخانه ملی در جزایر فارو است، که کشوری خودگردان در قلمرو پادشاهی دانمارک می باشد. این کتابخانه هم یک کتابخانه عمومی و هم یک کتابخانه تحقیقاتی است.
این کتابخانه دارای بزرگ ترین مجموعه آثاری است که به زبان فارویی نوشته شده است، آثاری که فارویی ها به زبان های دیگر نوشته اند یا توسط آنها ترجمه شده اند، و همچنین آثاری که دربارهٔ جزایر فارو نوشته شده است را در خود جای داده است.
این کتابخانه در سال ۱۸۲۸ شروع به کار کرد، زمانی که کریستین لودویگ تیلیش ( فرماندار ) دانمارکی ( در سمت ۱۸۳۰–۱۸۲۵ ) و آمتسریویزور او ینس دیویدسن شروع به جمع آوری کتاب برای کتابخانه شهرستان فارو کردند. آنها در این امر توسط دانشمند دانمارکی کارل کریستین رافن و شهروندان خصوصی کمک و حمایت شدند و در ۵ نوامبر ۱۸۲۸ کمک مالی سالانه از پادشاه دریافت کردند. در سال ۱۸۳۱، این مجموعه شامل ۲۸۶۰ جلد بود. [ ۱]
این کتابخانه در سال ۱۸۳۰ ساختمان خود را به دست آورد و در زمان مرگ ینس دیویدسن در سال ۱۸۵۰[ ۲] تقریباً ۵۰۰۰ کتاب وجود داشت، اما این پروژه بین سال های ۱۸۷۸ و ۱۹۰۵ راکد ماند، تا اینکه که پارلمان فارو، بودجه ای به کتابخانه اختصاص داد. این کتابخانه در سال ۱۹۲۱، تحت نظر مادس آندریاس یاکوبسن ( ۱۹۴۴ – ۱۸۹۱ ) قرار گرفت که در سال ۱۹۲۰ به عنوان کتابدار آموزش دیده بود[ ۲] در طول دوره تضاد زبان فارویی، این کشور به نقطه تجمع نویسندگان و سیاستمداران ملی تبدیل شد. در سال ۱۹۳۱ به یک ساختمان جدید نقل مکان کرد.
در سال ۲۰۱۱، به عنوان یک اقدام صرفه جویی در هزینه، کتابخانه ملی از نظر اداری با آرشیو ملی جزایر فارو، موزه ملی جزایر فارو، موزه تاریخ طبیعی جزایر فارو، و آزمایشگاه بیولوژیکی دریایی کالدبک ( فارویی: Havlívfrøðiliga Royndarstøðin ) برای تشکیل میراث ملی فارویی ( فارویی: Søvn Landsins ) ترکیب شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کتابخانه دارای بزرگ ترین مجموعه آثاری است که به زبان فارویی نوشته شده است، آثاری که فارویی ها به زبان های دیگر نوشته اند یا توسط آنها ترجمه شده اند، و همچنین آثاری که دربارهٔ جزایر فارو نوشته شده است را در خود جای داده است.
این کتابخانه در سال ۱۸۲۸ شروع به کار کرد، زمانی که کریستین لودویگ تیلیش ( فرماندار ) دانمارکی ( در سمت ۱۸۳۰–۱۸۲۵ ) و آمتسریویزور او ینس دیویدسن شروع به جمع آوری کتاب برای کتابخانه شهرستان فارو کردند. آنها در این امر توسط دانشمند دانمارکی کارل کریستین رافن و شهروندان خصوصی کمک و حمایت شدند و در ۵ نوامبر ۱۸۲۸ کمک مالی سالانه از پادشاه دریافت کردند. در سال ۱۸۳۱، این مجموعه شامل ۲۸۶۰ جلد بود. [ ۱]
این کتابخانه در سال ۱۸۳۰ ساختمان خود را به دست آورد و در زمان مرگ ینس دیویدسن در سال ۱۸۵۰[ ۲] تقریباً ۵۰۰۰ کتاب وجود داشت، اما این پروژه بین سال های ۱۸۷۸ و ۱۹۰۵ راکد ماند، تا اینکه که پارلمان فارو، بودجه ای به کتابخانه اختصاص داد. این کتابخانه در سال ۱۹۲۱، تحت نظر مادس آندریاس یاکوبسن ( ۱۹۴۴ – ۱۸۹۱ ) قرار گرفت که در سال ۱۹۲۰ به عنوان کتابدار آموزش دیده بود[ ۲] در طول دوره تضاد زبان فارویی، این کشور به نقطه تجمع نویسندگان و سیاستمداران ملی تبدیل شد. در سال ۱۹۳۱ به یک ساختمان جدید نقل مکان کرد.
در سال ۲۰۱۱، به عنوان یک اقدام صرفه جویی در هزینه، کتابخانه ملی از نظر اداری با آرشیو ملی جزایر فارو، موزه ملی جزایر فارو، موزه تاریخ طبیعی جزایر فارو، و آزمایشگاه بیولوژیکی دریایی کالدبک ( فارویی: Havlívfrøðiliga Royndarstøðin ) برای تشکیل میراث ملی فارویی ( فارویی: Søvn Landsins ) ترکیب شد. [ ۳]
wiki: کتابخانه ملی جزایر فارو