کتابخانه گنوسی ( به انگلیسی: GNU C Library ) که بیشتر glibc نامیده می شود، یک پیاده سازی کتاب خانه استاندارد سی توسط پروژه گنو است. با وجود نام آن، همچنین مستقیماً سی++ را نیز پشتیبانی می کند ( و غیرمستقیم، زبان های برنامه نویسی دیگر ) . در اصل توسط بنیاد نرم افزار آزاد برای سیستم عامل گنو نوشته شده بود. توسعه کتاب خانه توسط کمیته از سال ۲۰۱۱ توسط Ulrich Drepper، به عنوان مدیر همکاران و همکاران، بازبینی شد. در مارس ۲۰۱۲، کمیته راه بری، رأی به منحل کردن خود و حذف Drepper به نفع روند توسعه جامعه - محور به همراه مسئولیت نگهداری توسط Ryan Arnold, Maxim Kuvyrkov, Joseph Myers, Carlos O'Donell, و Alexandre Oliva ( بدون قدرت تصمیم - سازی اضفه ) داد.
glibc در ابتدا بیشتر توسط Roland McGrath نوشته شد، که ایشان برای بنیاد نرم افزار آزاد در دهه ۱۹۸۰ فعالیت می کردند.
در فوریه ۱۹۸۸، FSF کتاب خانه glibc را به عنوان دارا بودن تقریباً کامل عملکردهای مورد نیاز ANSI C معرفی کرد. در ۱۹۹۲، عملکردهای استاندارد ANSI C - ۱۹۸۹ و POSIX. 1 - 1990 را داشت و در حال کار بر روی استاندارد POSIX. 2 بود.
در حدود دهه ۱۹۹۰، توسعه دهندگان کرنل لینوکس، یک انشعاب از glibc گرفتند. انشعاب آنان، «Linux libc» نامیده شد و برای چند سال نگهداری می شد و نسخه های ۲ تا ۵ را انتشار داد.
هنگامی که FSF کتاب خانه glibc ۲٫۰ را در ژانویه ۱۹۹۷ منتشر کرد، انطباق بسیار بیشتری با استاندارد POSIX، عملکرد بهتر بین المللی سازی و چندزبانی، قابلیت IP نسخه ۶، دسترسی داده ای ۶۴بیتی، امکانات لازم برای برنامه های چندنخی، سازگاری با نسخه های بالاتر داشت و کُد آن قابل حمل تر شد. در این جا، توسعه دهندگان هسته لینوکس انشعاب خود را ادامه ندادند و به استفاده از glibc نسخه FSF بازگشتند.
با توجه به ریچارد استالمن، تغییرات ایجاد شده در Linux libc به خاطر حق تألیف، قابل ادغام شدن به libc نیست. وضعیت کُد مشخص نیست و پروژه گنو دربارهٔ حق تألیف و نویسندگان سخت گیر است.
glibc در سیستم های با هسته ها و معماری سخت افزاری مختلف استفاده شده است. بیشترین استفاده آن در سیستم هایی با هسته لینوکس بر سخت افزار x۸۶ است، هرچند، رسماً سخت افزارهای x۸۶، موتورلا ۶۸۰x۰ و DEC Alpha, PowerPC, ETRAX CRIS, s390, Elbrus و SPARC را نیز پشتیبانی می کند. همچنین به طور رسمی هسته های هرد و لینوکس را پشتیبانی می کند. همچنین نسخه هایی با وصله های بسیار بر هسته های فری بی اس دی و نت بی اس دی اجرا می شوند ( که سیستم های Debian GNU/kFreeBSD و Debian GNU/NetBSD بدین ترتیب ساخته شدند ) ، همچنین یک نسخه انشعاب یافته از OpenSolaris. همچنین یک نسخه ویرایش شده آن با نام libroot. so در BeOS و Haiku استفاده شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفglibc در ابتدا بیشتر توسط Roland McGrath نوشته شد، که ایشان برای بنیاد نرم افزار آزاد در دهه ۱۹۸۰ فعالیت می کردند.
در فوریه ۱۹۸۸، FSF کتاب خانه glibc را به عنوان دارا بودن تقریباً کامل عملکردهای مورد نیاز ANSI C معرفی کرد. در ۱۹۹۲، عملکردهای استاندارد ANSI C - ۱۹۸۹ و POSIX. 1 - 1990 را داشت و در حال کار بر روی استاندارد POSIX. 2 بود.
در حدود دهه ۱۹۹۰، توسعه دهندگان کرنل لینوکس، یک انشعاب از glibc گرفتند. انشعاب آنان، «Linux libc» نامیده شد و برای چند سال نگهداری می شد و نسخه های ۲ تا ۵ را انتشار داد.
هنگامی که FSF کتاب خانه glibc ۲٫۰ را در ژانویه ۱۹۹۷ منتشر کرد، انطباق بسیار بیشتری با استاندارد POSIX، عملکرد بهتر بین المللی سازی و چندزبانی، قابلیت IP نسخه ۶، دسترسی داده ای ۶۴بیتی، امکانات لازم برای برنامه های چندنخی، سازگاری با نسخه های بالاتر داشت و کُد آن قابل حمل تر شد. در این جا، توسعه دهندگان هسته لینوکس انشعاب خود را ادامه ندادند و به استفاده از glibc نسخه FSF بازگشتند.
با توجه به ریچارد استالمن، تغییرات ایجاد شده در Linux libc به خاطر حق تألیف، قابل ادغام شدن به libc نیست. وضعیت کُد مشخص نیست و پروژه گنو دربارهٔ حق تألیف و نویسندگان سخت گیر است.
glibc در سیستم های با هسته ها و معماری سخت افزاری مختلف استفاده شده است. بیشترین استفاده آن در سیستم هایی با هسته لینوکس بر سخت افزار x۸۶ است، هرچند، رسماً سخت افزارهای x۸۶، موتورلا ۶۸۰x۰ و DEC Alpha, PowerPC, ETRAX CRIS, s390, Elbrus و SPARC را نیز پشتیبانی می کند. همچنین به طور رسمی هسته های هرد و لینوکس را پشتیبانی می کند. همچنین نسخه هایی با وصله های بسیار بر هسته های فری بی اس دی و نت بی اس دی اجرا می شوند ( که سیستم های Debian GNU/kFreeBSD و Debian GNU/NetBSD بدین ترتیب ساخته شدند ) ، همچنین یک نسخه انشعاب یافته از OpenSolaris. همچنین یک نسخه ویرایش شده آن با نام libroot. so در BeOS و Haiku استفاده شد.
wiki: کتابخانه سی گنو