کتابخانه بین المللی چین

کتابخانه بین المللی چین ( نام اصلی به فرانسوی: Bibliothèque Sino - Internationale یا BSI simplified Chinese ) یک کتابخانه و آژانس فرهنگی چینی بود که از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۵۰ در ژنو، سوئیس و از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۹۳ در مونته ویدئو، اروگوئه فعال بود.
BSI که به طور رسمی یک انجمن خصوصی بود، توسط افرادی تأمین می شد که کمیته ای متشکل از اعضای مؤسس ( به فرانسوی: Comité des Membres Fondateurs ) را تشکیل می دادند که مقر آن در ژنو بود و اساسنامه آن بر اساس قوانین سوئیس تأسیس شده بود. [ ۱] این مؤسسه با تصمیم یوان اجرایی توسط دولت نانجینگ به رسمیت شناخته شد و یارانه پرداخت کرد.
BSI در ژنو سه آدرس متوالی داشت: ابتدا در مرکز شهر، در مسیر فلوریسانت پنجم قرار داشت، در سپتامبر ۱۹۳۴ به قلعه مونتالگره در شهرداری همسایه کلنی منتقل شد. سپس در اکتبر ۱۹۳۷ دوباره به غرفه پاله ویلسون منتقل شد. [ ۲]
در مارس ۱۹۹۳، نامه ای از طرف چه کیایی چو خواستار بازگرداندن سهام BSI شد. [ ۳] پس از مذاکره، هسته کتابخانه، شامل تمام کتاب های چینی باستانی، به تایوان منتقل شد. این مجموعه ها اکنون در کتابخانه مرکزی ملی در تایپه ادغام شده اند. چند مورد، از جمله برخی اسناد بایگانی در مورد BSI، در اتاق مواد ویژه Biblioteca Nacional de Uruguay باقی مانده است.