کتاب الجَدْری و الحَصْبه
این اثر که درباره دو بیماری آبله و سرخک است، یکی از مهم ترین آثار پزشکی محمد بن زکریای رازی است و برای اولین بار در عالم پزشکی فرق این دو بیماری به دقت باز نموده شده، سیر پیشرفت آن ها از ابتدا تا انتها تا زمان بهبودی شرح داده شده و تفاوت میان آبله و سرخک بی خطر (= سلیم) و کشنده (= مهلک) بیان شده است. مقصود از «حصبه» در عنوان این کتاب، چنان که دکتر محمود نجم آبادی ثابت کرده همان بیماری سرخک است نه حصبه به معنای امروزی آن. برخی این کتاب کوتاه و موجز را اصیل ترین اثر رازی می دانند. در قرون وسطا آن را به لاتینی ترجمه کردند و نخستین بار در ۱۴۹۸م به چاپ رسید. این کتاب به همت دکتر محمود نجم آبادی به فارسی در آمده است.
این اثر که درباره دو بیماری آبله و سرخک است، یکی از مهم ترین آثار پزشکی محمد بن زکریای رازی است و برای اولین بار در عالم پزشکی فرق این دو بیماری به دقت باز نموده شده، سیر پیشرفت آن ها از ابتدا تا انتها تا زمان بهبودی شرح داده شده و تفاوت میان آبله و سرخک بی خطر (= سلیم) و کشنده (= مهلک) بیان شده است. مقصود از «حصبه» در عنوان این کتاب، چنان که دکتر محمود نجم آبادی ثابت کرده همان بیماری سرخک است نه حصبه به معنای امروزی آن. برخی این کتاب کوتاه و موجز را اصیل ترین اثر رازی می دانند. در قرون وسطا آن را به لاتینی ترجمه کردند و نخستین بار در ۱۴۹۸م به چاپ رسید. این کتاب به همت دکتر محمود نجم آبادی به فارسی در آمده است.
wikijoo: کتاب_الجدری_و_الحصبه