[ویکی نور] کتاب الأساس لعقائد الأکیاس فی معرفة رب العالمین و عدله فی المخلوقین و ما یتصل بذلک من أصول الدین، کتابى است کلامى که توسط یکى از علماى فرقۀ زیدیه به نام الامام المنصور باللّه القاسم بن محمد بن على نگاشته شده است.نویسنده در این کتاب به بیان اصول اعتقادى زیدیه دربارۀ توحید، عدل، نبوت، امامت، و وعد و وعید مى پردازد.
وى ابتدا به تعریف علم کلام مى پردازد و پس از آن دربارۀ عقل و حسن و قبح عقلى سخن مى گوید. برشمردن صفات خداوند و تنزیه خداى سبحان از هر گونه شبیه و همانند، سخن دربارۀ عرش و کرسى، نفى حلول، معناى لوح، رؤیت خداوند، تفاوت صفات ذات و صفات فعل و...موضوعاتى است که در کتاب توحید بدان ها پرداخته شده است.
در کتاب عدل به بیان حکم افعال عباد و افعال خداوند پرداخته شده و از اراده، معناى رضاى خداوند و ولایت و غیره سخن به میان آمده و معانى کلمات همانندى چون ضلال و إضلال، اختبار و ابتلاء، طبع و ختم، غشاوة و وقر و حجاب بیان گردیده و قضا و قدر معنا گشته است. همچنین در این کتاب به معرفى قدریّه مجبره پرداخته شده و از روح و معناى آن و نیز لطف و احکام آن سخن به میان آمده است.
در کتاب نبوت، وجوب شناخت رسول خدا یادآورى گشته و معناى نبى و رسول بیان گردیده و از ملائکه سخن به میان آمده و حقیقت معجزه تشریح گردیده است. پس از آن به نبوت خاصّه(نبوت پیامبر گرامى اسلام(ص)) پرداخته شده و از قرآن کریم و محکم و متشابه در آن سخن به میان آمده است.
در این کتاب همچنین به موضوع نسخ و بداء از دیدگاه زیدیه پرداخته شده و دیدگاه سایر فرق نیز بیان گردیده است.
در کتاب امامت نسبت به وجوب همکارى مسلمانان با فردى که حائز شرائط امامت است، تذکر داده شده و شروط امامت از نظر زیدیه بیان گردیده است. در این کتاب همچنین دیدگاه هاى مختلف دربارۀ خلیفۀ اول تا سوم که بر حضرت علی علیه السلام در امر امامت و خلافت پیشى گرفتند، مطرح گشته و دربارۀ امامت امام حسن مجتبى(ع) و امام حسین(ع) سخن گفته شده است. در این کتاب بابى با عنوان امر به معروف و نهى از منکر گشوده شده که در آن به بیان کیفیت امر به معروف و نهى از منکر پرداخته شده است. همچنین بابى به موضوع هجرت، که جزء اصول اعتقادى زیدیه مى باشد، اختصاص یافته است.
وى ابتدا به تعریف علم کلام مى پردازد و پس از آن دربارۀ عقل و حسن و قبح عقلى سخن مى گوید. برشمردن صفات خداوند و تنزیه خداى سبحان از هر گونه شبیه و همانند، سخن دربارۀ عرش و کرسى، نفى حلول، معناى لوح، رؤیت خداوند، تفاوت صفات ذات و صفات فعل و...موضوعاتى است که در کتاب توحید بدان ها پرداخته شده است.
در کتاب عدل به بیان حکم افعال عباد و افعال خداوند پرداخته شده و از اراده، معناى رضاى خداوند و ولایت و غیره سخن به میان آمده و معانى کلمات همانندى چون ضلال و إضلال، اختبار و ابتلاء، طبع و ختم، غشاوة و وقر و حجاب بیان گردیده و قضا و قدر معنا گشته است. همچنین در این کتاب به معرفى قدریّه مجبره پرداخته شده و از روح و معناى آن و نیز لطف و احکام آن سخن به میان آمده است.
در کتاب نبوت، وجوب شناخت رسول خدا یادآورى گشته و معناى نبى و رسول بیان گردیده و از ملائکه سخن به میان آمده و حقیقت معجزه تشریح گردیده است. پس از آن به نبوت خاصّه(نبوت پیامبر گرامى اسلام(ص)) پرداخته شده و از قرآن کریم و محکم و متشابه در آن سخن به میان آمده است.
در این کتاب همچنین به موضوع نسخ و بداء از دیدگاه زیدیه پرداخته شده و دیدگاه سایر فرق نیز بیان گردیده است.
در کتاب امامت نسبت به وجوب همکارى مسلمانان با فردى که حائز شرائط امامت است، تذکر داده شده و شروط امامت از نظر زیدیه بیان گردیده است. در این کتاب همچنین دیدگاه هاى مختلف دربارۀ خلیفۀ اول تا سوم که بر حضرت علی علیه السلام در امر امامت و خلافت پیشى گرفتند، مطرح گشته و دربارۀ امامت امام حسن مجتبى(ع) و امام حسین(ع) سخن گفته شده است. در این کتاب بابى با عنوان امر به معروف و نهى از منکر گشوده شده که در آن به بیان کیفیت امر به معروف و نهى از منکر پرداخته شده است. همچنین بابى به موضوع هجرت، که جزء اصول اعتقادى زیدیه مى باشد، اختصاص یافته است.
wikinoor: کتاب_الأساس_لعقائد_الأکیاس