کتا

لغت نامه دهخدا

کتا. [ ک َ ] ( هزوارش ، اِ ) به زبان زند و پازند کتابت و فرمان و نامه را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ).
کتا. [ ک َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بویراحمدی سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان. سکنه 250 تن. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات ، برنج ، پشم ، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی قالیچه ، جوال و جاجیم بافی است. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان بویر احمدی سرحدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان

گویش مازنی

/ketaa/ کوتاه

دانشنامه عمومی

کتا (غنا). کتا ( به لاتین: Keta ) یک منطقهٔ مسکونی در غنا است که در ناحیه شهری کتا واقع شده است. [ ۱] کتا ۲۳٬۲۰۷ نفر جمعیت دارد.
شهر بوجدور خواهرخواندهٔ کتا ( غنا ) هست.
عکس کتا (غنا)عکس کتا (غنا)
wiki: کتا (غنا)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

نام دختر در زبان لری بختیاری به معنی
کتایون
Kata

بپرس